Thursday, May 19, 2011

Hampir Give Up

Dah seminggu lebih stranded kat umah mama saya. Dah rest cukup-cukup tapi masih blood stain ada lagi. Tak la pula buat kerja yang berat sangat pun. Saya tak boleh drive apatah lagi travel. saya tak boleh berdiri lama. Saya akan terasa sakit. Saya mual-mual. Tak ada istilah morning sickness je bagi saya tapi all the time-sickness. Aduh tolong la. Apa lagi daya yang perlu saya buat. Kali ni dah tak peduli. Straight away sms suami bitau dia saya nak jumpa doc pakar wanita, di Klinik Pakar Wanita Liu dan Vincent di Ayer Keroh. Saya dah tak boleh tunggu next consultation early Jun nanti. Apa lagi kalau asyik staining je. Tertekan saya dibuatnya. Macam-macam difikirkan.

Bila sampai di klinik, sementara suami mencari parking yang sangat la susah nak carik kat area Kings Hotel tu, saya ditemani Nina untuk pendaftaran. Aduhai, kecewa pula dengan statement pembantu klinik tu.
"Puan, giliran puan nombor 45. Ada 19 orang lagi giliran sebelum puan."
"Agak-agak berapa lama saya kena tunggu? At least saya boleh pergi mana-mana dulu," aku bertanya sambil tersenyum.
"Dalam 2 jam. Nanti pukul 5 lebih puan datang balik pun ok juga. Tak penat sangat menunggu."
"Wow, lamanya. Ok, no prob. Nanti saya datang balik."
Nina pun terkebil-kebil memandang saya.
"Mama, kita nak pergi mana?"
"Mama pun tak tahu. Tanya ayah. Tapi rasanya baik kita balik rumah dulu and fetch Ojan."

Consultation saya nanti dengan Dr Vincent. Nak menunggu 2 jam tu agak menekan jiwa saya. Kalau boleh lagi cepat lagi baik. Tak sabar nak tau apa masalah sebenarnya.
Bila Nina suggest mcm-mcm makanan, saya hanya menggeleng. Langsung tak boleh masuk tekak. Di tangan saya ke hulu ke hilir bawa minyak angin. Tambahan lak bila naik kereta, lagi la cepat mual. Padahal jalan tak la bengkang-bengkok sangat pun.

Almost 2 hours then, suddenly dapat call daripada pembantu Dr Vincent beritahu tentang appoinment saya. Saya pun dah nak sampai klinik masa tu. Nina dan Ojan stay kat rumah siapkan homework. Sementara menunggu giliran consultation bersama suami, sempat pula suami check berat badannya.
"Naik ke turun?" tanya ku.
"Macam naik je.." katanya. haha.. Ketawa saya..

Bila nama saya dipanggil, first time saya tengok muka Dr Vincent. Saya ingatkan melayu. Fasih. Saya menyatakan masalah staining saya tu. Dr Vincent kata dia akan bagi ubat kuatkan rahim. Teringat pula Linda pernah beritahu nama ubat tu. Duphaston. Yup, exactly itu ubat yg sama. Stock untuk 5 hari je. Dr Vincent ada ingatkans saya untuk teruskan makan Folic Acid. Bila buat ultrasound, nampak kantung dan small foetus dalam kantung tu. So far after scan Dr Vincent kata ok. Kantung nampak cantik. Tak leper. Tanda hitam-hitam bintik-bintik dalam kantung tu adalah air ketumban yg beri makan pada foetus. Itu pun after dia zoom-out. Kalau tak saya pun tak nampak sangat. Ikut calculation, saya dah 6 minggu lebih dan due lebih kurang 11 Jan 2012.
Kata suami, "Dah, tak yah risau-risau. Takyah fikir yang bukan-bukan. Jaga baik-baik."
Baru la lega hati saya.  Nekad saya, saya tak akan give up lagi. Ini zuriat saya dan saya akan laksanakan apa yang patut untuknya agar dia sihat hingga dia keluar memandang dunia. Saya tak sabar menunggu saat indah itu.

~~ masliza  ~~

No comments:

Post a Comment